Περίπου 10-15% των ενηλίκων μπορεί να παρουσιάσουν νυκτερινές αιμωδίες και υπαισθησία του ωλενίου χείλους σε διαλείπουσα βάση. Πρόκειται για πιεστική νευροπάθεια του ωλενίου νεύρου και είναι η δεύτερη πιο συχνή νευροπάθεια του άνω άκρου.

Υπάρχει πληθώρα ανατομικών δομών στην περιοχή του αγκώνα που θεωρούνται υπεύθυνες για την πρόκληση συμπίεσης του ωλενίου νεύρου. Οι ασθενείς παρουσιάζουν υπαισθησία και αιμωδίες στο μικρό δάκτυλο και στο ωλένιο τμήμα του παράμεσου δακτύλου του χεριού.

Τα συμπτώματα επιδεινώνονται τη νύκτα καθώς οι ασθενείς κοιμούνται με τον αγκώνα σε κάμψη. Δραστηριότητες όπως η υπερβολική χρήση του τηλεφώνου ή τα σπορ που απαιτούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις κάμψης και βλαισότητα του αγκώνα (πχ ρίπτες) προκαλούν έκλυση των συμπτωμάτων. Σε βαριές περιπτώσεις παρατηρείται ατροφία των αυτόχθονων μυών του χεριού, ατροφία της πρώτης μεσοδακτυλικής πτυχής και γαμψοδακτυλία.

Το ηλεκτρομυογράφημα είναι κατά κανόνα διαγνωστικό και βοηθά στην εκτίμηση της βαρύτητας της πάθησης. 

Πρώτη γραμμή θεραπείας σε ασθενείς με ήπια συμπτώματα χωρίς μυϊκή αδυναμία και ατροφία είναι η συντηρητική. Τροποποίηση δραστηριοτήτων, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και χρήση νυκτερινού νάρθηκα κάμψης επιλέγονται κατά περίπτωση.

Τα αποτελέσματα στο 50% των περιπτώσεων είναι απολύτως ικανοποιητικά. Σε περιπτώσεις επιδείνωσης των συμπτωμάτων, αποτυχία της συντηρητικής αγωγής και σε βαριές περιπτώσεις είναι αναπόφευκτη η χειρουργική αποσυμπίεση του ωλενίου νεύρου.

Στη διαφορική διάγνωση θα πρέπει να περιλαμβάνονται η αυχενική ριζοπάθεια κατανομής Α7-Α8 ριζών, η το σύνδρομο θωρακικής εξόδου και η συμπίεση του ωλενίου νεύρου στο σωλήνα Guyon.